ΤΙ ΕΙΝΑΙ "ΟΙ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ" ΤΗΣ ΠΟΛΥΤΡΟΠΟΥ ΜΟΥΣΑΣ

Εκτός από τα έργα (Projects) η Πολύτροπος Μούσα αναλαμβάνει και διάφορες «Πρωτοβουλίες» («Initiatives”) οι οποίες είναι ανεξάρτητα και αυτόνομα projects για την επίτευξη συγκεκριμένων στόχων. Τέτοιες πρωτοβουλίες που βρίσκονται σε εξέλιξη είναι οι εξής:

1. Πρωτοβουλία για την Ιδρυση Δικτύου Πολιτιστικών Κέντρων στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό.
2. Πρωτοβουλία για την Ιδρυση Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών της Ελληνικής Διασποράς.
3. Πρωτοβουλία για την δημιουργία Κέντρου Μελετών Νεοελληνικής Λογοτεχνίας και Αρχείο Εθνικών Λογοτεχνιών.
4. Πρωτοβουλία για την μελέτη και διάδοση της Αρχαίας Ελληνικής Μουσικής.
5. Πρωτοβουλία για την Ελληνοφωνία στον κόσμο.
6. Πρωτοβουλία για την Στήριξη Νέων Επιστημόνων Ανθρωπιστικών Σπουδών και Τεχνών.
7. Πρωτοβουλία για την Ιδρυση Διεθνούς Εταιρίας για την Αναγνώριση και την Διάδοση του έργου του Ούγο Φώσκολο.

Οι Πρωτοβουλίες αυτές είναι σαν ημιανεξάρτητοι φορείς, δηλ. εκκινούν και εποπτεύονται από την Πολύτροπο Μούσα, συνήθως έχουν τα δικά τους Διοικητικά Συμβούλια και μητρώα μελών. Γραφειοκρατικά όμως και πρακτικά γενικώς το σύστημα αυτό μάς βοηθά και να κάνουμε με τον πιό επίσημο τρόπο περισσότερα πράγματα με λιγώτερα έξοδα και λιγώτερη γραφειοκρατία. Μπορεί ακόμη μία ομάδα μελών μας να προτείνει την ίδρυση πρωτοβουλίας που επιθυμεί. Πιστεύουμε ότι οι πρωτοβουλίες μπορούν να παίζουν σημαντικώτατο ρόλο στην εξακτίνωση του έργου μας.

INTERNATIONAL SOCIETY "UGO FOSCOLO"

Στο πλαίσιο Πρωτοβουλιών της ΠΟΛΥΤΡΟΠΟΥ ΜΟΥΣΑΣ ανακοινώνεται η ανάληψη μίας νέας διεθνούς Πρωτοβουλίας της ιδρύσεως της Διεθνούς Επιστημονικής Εταιρίας για την Αναγνώριση του έργου του μεγάλου ποιητή ΟΥΓΟ ΦΩΣΚΟΛΟ (INTERNATIONAL SOCIETY "UGO FOSCOLO"). Η εταιρία θα είναι διακρατική (Ελλάδα, Ιταλία, Αγγλία) και θα διευθύνεται από την ΠΟΛΥΤΡΟΠΟ ΜΟΥΣΑ σε συνεργασία με την Ιταλική Πολιτιστική Κοινότητα της Αγγλίας και άλλους φορείς. Τις ημέρες αυτές γίνονται επαφές με την ανωτέρω κοινότητα και στην συνέχεια θα έλθουμε σε επικοινωνία με σαράντα περίπου διακεκριμμένους Ιταλούς και Αγγλους πανεπιστημιακούς που έχουν τα τελευταία χρόνια ασχοληθεί με το έργο του διάσημου Ελληνα ποιητή Ούγο Φώσκολο.
Ετοιμάζεται το Καταστατικό της Πρωτοβουλίας στις τρείς γλώσσες (Αγγλικά, Ιταλικά, Ελληνικά).
Επίσης, ετοιμάζουμε επίσημο κείμενο διακρατικής πολιτιστικής συνεργασίας που θα παρουσιαστεί στα τρία Υπουργεία Πολιτισμού Ελλάδος, Ιταλίας, Αγγλίας.
Οσοι και όσες επιθυμούν να εργαστούν στο project αυτό και κυρίως άτομα που γνωρίζουν Ιταλικά μπορούν να το δηλώσουν στο e-mail polytrope.muse@gmail.com και στο τηλ. 6998-379 281.

ΣΥΝΤΑΞΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗΣ ΤΗΣ ΠΟΛΥΤΡΟΠΟΥ ΜΟΥΣΑΣ

ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΘΑ ΕΚΔΟΘΕΙ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΠΟΛΥΤΡΟΠΟΥ ΜΟΥΣΑΣ. ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΥ ΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ, ΣΕ ΤΙ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΟΥΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΣΥΣΤΗΜΑ. ΑΝΤΙΚΡΥΖΟΥΜΕ ΓΥΡΩ ΜΑΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΤΑΘΛΗΠΤΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΘΕΣΜΙΚΩΝ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΕΙΧΑΝ ΜΑΘΕΙ ΕΠΙ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΝΑ ΝΕΜΟΝΤΑΙ ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΣΟΔΑ. ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΠΛΟΚΑΡΙΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΛΟΒΟΛΕΜΕΝΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΣΥΝΗΘΗΣΕΙ ΝΑ ΤΡΩΝΕ ΚΑΙ ΝΑ ΝΕΜΟΝΤΑΙ ΤΑ ΑΓΑΘΑ ΑΠΟΚΛΕΙΟΝΤΑΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΓΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ. ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΟΤΕ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΚΑΘΕ ΚΡΑΤΙΚΟΔΙΑΙΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑΣ. ΘΑ ΔΙΑΧΩΡΙΣΟΥΜΕ ΠΛΗΡΩΣ ΤΗ ΘΕΣΗ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΑΠΙΟ ΑΥΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ.

ΤΡΕΙΣ ΠΑΛΑΙΩΤΕΡΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ ΤΟΥ Π. ΜΠΟΣΝΑΚΗ ΣΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΠΛΑΝΟΔΙΟ"

ΣΤΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΑΥΤΟ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΤΡΕΙΣ ΠΑΛΙΩΤΕΡΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ ΜΟΥ ΣΤΟ ΠΛΑΝΟΔΙΟ.

"ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ AVANT-GARDE"

"TI 'HTAN' TO METAMONTEΡΝΟ' ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ;"

ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΛΛΟΓΗ "THE RAWORTH PROGRAM"

http://www.ekebi.gr/frontoffice/popup.asp?cpage=NODE&cnode=488&act=Search&page=20&magazine=Πλανόδιον&category=&author=&title=&SearchOCR

ΜΑGNA GRAECIA - KANOYME THN ΕΛΛΑΔΑ ΜΕΓΑΛΗ

ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΑΡΧΙΖΟΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ Η ΠΟΛΥΤΡΟΠΟΣ ΜΟΥΣΑ ΞΕΚΙΝΑ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ "MAGNA GRAECIA - ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕΓΑΛΗ". ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΥΤΟ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ ΜΕ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ, ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΥΡΥΤΕΡΗΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΟΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΥΛΟΠΟΙΕΙ ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ ΑΠΟ ΒΡΑΧΕΙΕΣ, ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΕΣ ΚΑΙ ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΕΙΕΣ. ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΑΥΤΟ ΔΙΕΥΡΥΝΕΤΑΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΚΑΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΑΠΟΚΤΑ ΜΙΑ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΗΓΕΜΟΝΕΥΟΥΣΑ ΔΙΑΣΤΑΣΗ.

ΕΓΙΝΕ ΜΕ ΕΠΙΤΥΧΙΑ Η ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΝΙΚΟ ΓΚΑΤΣΟ

Επιτυχία σημείωσε η εκδήλωση για τον Νίκο Γκάτσο που έγινε στις 17 Ιουνίου στο Φεστιβάλ βιβλίου στην Θεσσαλονίκη (στην φωτογραφία ο Γκάτσος με τον Ελύτη).

Η ΑΓΧΙΑΛΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΤΗΝ ΑΓΧΙΑΛΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. ΕΠΙΣΚΕΦΤΗΚΑΜΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΟΙΚΙΣΜΟ ΤΗΣ ΑΓΧΙΑΛΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ. ΠΕΡΙΠΟΥ 30 ΣΠΙΤΙΑ ΣΕ ΠΕΔΙΝΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΓΕΜΑΤΗ ΑΜΠΕΛΩΝΕΣ ΜΕ ΑΡΚΕΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΟΙΝΟΠΟΙΕΙΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΒΑΡΕΛΟΠΟΙΕΙΟ. ΠΑΡΑ ΔΙΠΛΑ Η ΝΕΑ ΜΕΣΗΜΒΡΙΑ, ΝΕΟΚΤΙΣΤΗ ΠΟΛΗ ΩΣ ΕΠΙ ΤΟ ΠΛΕΙΣΤΟΝ.

ΠΑΝ. ΜΠΟΣΝΑΚΗ "ΕΛΛΗΝΟΚΕΝΤΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΜΕΤΑ ΤΟ 2004" (ΠΑΛΑΙΩΤΕΡΗ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΣΕ ΣΥΝΕΔΡΙΟ-ΠΑΝΤΑ ΕΠΙΚΑΙΡΗ)

Το 2004 υπήρξε για τον Ελληνισμό μία χρονιά ορόσημο. Θα την αποκαλούσα Πυθαγορική χρονιά γιατί στην πραγματικότητα διήρκεσε για πολλούς από εμάς όχι μόνον εφτά ολόκληρα χρόνια προετοιμασίας και αναμονής αλλά και μία ολόκληρη αιωνιότητα. «Με τί καρδιά, με τί πνοή πήραμε τη ζωή μας…» καταπώς θάλεγε κι ο Σεφέρης, όμως «λάθος, κι αλλάξαμε ζωή». Πού ταξειδεύει σήμερα ο Ελληνισμός χωρίς σχέδιο και πυξίδα; Αληθινά μάς τρομάζει η διαρκής υφέρπουσα εσωστρέφεια, η επιλήσμων συνείδηση, η ηττοπάθεια και η μικροψυχία της μετά το 2004 πολιτικής, κοινωνικής και πολιτιστικής ζωής. Και μάς τρομάζει κάτι ακόμη περισσότερο: η ερημιά του πνευματικού τοπίου. Ούτε μία πνευματική φωνή δεν υψώνεται σ’ αυτή την κατάντια, σ’ αυτή την κατολίσθηση θεσμών και αξιών. Τί απέγιναν όλες εκείνες «οι φωτιές οι πλάστρες μες τη χώρα;»

Σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά νοιώθουμε την ανάγκη των Θεών, να ξανακούσουμε πάλι εκείνο το «ομπρός της γής οι δημιουργοί», να ξανασηκώσουμε τον ήλιο πάνω απ’ την Ελλάδα, να ξανακάνουμε την ύλη πνεύμα. Να πλάσουμε το νέο Οραμα της καινούργιας Ελλάδας. Στο νέο διεθνοποιημένο και παγκοσμιοποιημένο περιβάλον ρομφαία του ο Ελληνισμός πρέπει να έχει τις αιώνιες και διαχρονικές αξίες του που συμπυκνώνονται κάτω από το φώς του Ανθρωποκεντρικού Πνευματικού Πολιτισμού και του Κοσμοπολιτικού Διασπορικού Ελληνισμού. Εκεί όπου ο Ελληνισμός έχει να επιδείξει κολοσσιαία επιτεύγματα. Ας ξανασκάψουμε λοιπόν τις ρίζες για να ξαναβγεί μία νέα ολόφωτη αλήθεια.

Εννοώ να γίνει ένα νέο κάλεσμα σε όλες τις πνευματικές και δημιουργικές δυνάμεις αυτής της χώρας και των ομογενών μας. Χρειάζεται ένα καινούργιο προσκλητήριο και μαζί μ’ αυτό μία νέα ομοψυχία, μία καινούργια συναδέλφωση. Να αντλήσουμε διδάγματα από την ιστορία μας και να τα μεταλαμπαδεύσουμε στον κόσμο. Και να αφομοιώσουμε όλα εκείνα τα ζωογόνα στοιχεία που μπορούμε να πάρουμε από τους άλλους. Ο,τι ταιριάζει στο δικό μας Οραμα. Ο,τι ακριβώς έκαναν και οι πρόγονοί μας στην αρχαιότητα. Σ΄αυτό το αφομοιωτικό και συνδημιουργικό ποιητικό πνεύμα οι Ελληνες υπήρξαν οι μεγάλοι διδάχοι της ιστορίας.

Στη νέα Ευρώπη που γεννιέται ο Ελληνισμός είναι ένα σημαντικό μετρήσιμο μέγεθος. Συνδιαλέγεται μέ όλες τις κυρίαρχες παραδόσεις της Δύσης και της Ανατολής και αποτελεί τη χρυσή τομή και των δύο. Δύση και Ανατολή συναντήθηκαν πάντοτε εδώ και στα Αρχαικά χρόνια και στα Κλασσικά και στα Αλεξανδρινά και στο Βυζάντιο και μετά τον Ευρωπαικό Διαφωτισμό. Η Ελλάδα αποτέλεσε το πεδίο δοκιμασίας όλων εκείνων των δημιουργικών φωνών και τάσεων που συγκρούστηκαν ή συμπορεύτηκαν για ένα καινούργιο κόσμο.
Ο Ελληνισμός πρέπει να δυναμώσει τις σχέσεις του με όλους τους γειτονικούς ομογενείς των Βαλκανίων, της Ανατολής και της Μεσογείου. Ο Ελληνισμός της Μαύρης Θάλασσας, των Βαλκανίων, της Μεγάλης Ελλάδας, της Μασσαλίας, της Ιβηρικής, της Βόρειας και Ανατολικής Αφρικής, της Μέσης Ανατολής και της Φιλισταίας, ο Ελληνισμός της Ευρασίας και της Ανατολίας πρέπει να ενθαρρυνθεί στη συγκρότηση της εθνοτικής του ταυτότητας. Είναι ο Ελληνισμός της σύγχρονης Καβαφικής πολιτείας αλλά και του σύγχρονου νέου ναού της Ελλάδας του ζωσμένου «με τις νέες πρωτάκουστες αρμονίες» και «την ποικίλη δράση των στοχαστικών προσαρμογών».

Για το λόγο αυτό τόσο ο Πολιτισμός όσο και ο Απόδημος Ελληνισμός πρέπει να αποτελέσουν κεντρικές πολιτικές συνιστώσες νοηματοδοτημένες όμως εκ νέου μέσα από τις διαρκώς ανανεούμενες διεθνείς συγκυρίες. Σήμερα το παγκοσμιοποιημένο νόημα του Ελληνισμού είναι παρόν και επίκαιρο, η φωνή μας πρέπει ν’ απλωθεί σ’ όλα τα πέρατα της Οικουμένης και να αναδειχτεί η ανθρωποκεντρική επικαιρότητα του Ελληνισμού.

Απευθύνω μιά έκκληση: τί πιό σημαντικό για όλους εμάς σήμερα να οργανώσουμε μία Ολυμπιάδα του Πνεύματος, μία Ολυμπιάδα όλων των μεγάλων Ανθρώπων του Πνεύματος και της Τέχνης, των Ελληνιστών όπου γής, όλων εκείνων που έχουν τη δύναμη να στοχάζονται πάνω στην κριτική των Πολιτισμών και των Θρησκειών, όλων εκείνων που θεωρούν τους εαυτούς τους κομμάτι της Ελληνικής ιστορίας, να οργανώσουμε ένα τέτοιο Συνέδριο στή χώρα μας που θα νοηματοδοτήσει ένα καινούργιο συμβόλαιο στην πολιτιστική και πολιτισμική μας ζωή και από το οποίο θα ξεπηδήσει ένα Παγκόσμιο Συμβούλιο Αντιπροσώπων που θα διαβουλεύεται σε μόνιμη βάση για τον Ελληνισμό και το Μέλλον Του; Αυτό το Παγκόσμιο Συμβούλιο Αντιπροσώπων θα ήταν και το υψηλότερο φωτογώνι της καινούργιας Ελλάδας που θα συμπαρασύρει όλους σ’ έναν νέον ιερό ίλιγγο στον άγουρο κόσμο που γεννιέται στην αυγή του νέου αιώνα.

Ο Ερευνητής της Βέροιας: ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ ΓΟΝΑΤΑΣ

Ο Ερευνητής της Βέροιας: ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ ΓΟΝΑΤΑΣ

Νόαμ Τσόμσκι: Οι τρεις μη ελκυστικές επιλογές της Ελλάδας

Ο Νόαμ Τσόμσκι βρίσκεται στην Κολωνία, όπου δίνει μια σειρά διαλέξεων ως επίτιμος καθηγητής στην έδρα Albertus Magnus, διάκριση την οποία απονέμει το πανεπιστήμιο σε εξέχουσες προσωπικότητες του πνεύματος.
Ακριβής στο ραντεβού του με τους δημοσιογράφους ο Νόαμ Τσόμσκι εμφανίστηκε χθες το μεσημέρι στο Πανεπιστήμιο της Κολωνίας και απάντησε με σαφήνεια και γενναιοδωρία χρόνου σε κάθε ερώτηση που του ετέθη. Η πλειονότητα των ερωτήσεων δεν στράφηκε πάντως γύρω από το γλωσσολογικό του έργο, το οποίο τον έχει καθιερώσει ως θεμελιωτή της λεγόμενης «γενετικής-μετασχηματιστικής γραμματικής», αλλά γύρω από τα μεγάλα σύγχρονα πολιτικοκοινωνικά ζητήματα. Ο Νόαμ Τσόμσκι έχει συγγράψει περισσότερα από 70 βιβλία και 1.000 άρθρα. Για μια περίοδο υπήρξε ο συγγραφέας με τις περισσότερες αναφορές στο όνομά του παγκοσμίως ενώ είναι πολυμεταφρασμένος και στην Ελλάδα.

Με την οικονομική κρίση στην Ελλάδα ξεκίνησε και η συνέντευξη τύπου, μετά την ερώτηση που του θέσαμε για το ποια λύση θα προσέφερε μια πιθανή διέξοδο της χώρας από την κρίση. Υπάρχει άμεσα το ενδεχόμενο η Ελλάδα να πάρει ένα νέο δάνειο από το ΔΝΤ, την ΕΕ και την ΕΚΤ. Είναι όμως τα συνεχή δάνεια μια πραγματική λύση; Με χαμηλή φωνή, ο 83χρονος καθηγητής του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης (MIT) απάντησε χωρίς περιστροφές:

«Υπάρχουν λίγες μόνο επιλογές. Η μια επιλογή είναι πλούσια κράτη όπως η Γερμανία να αναλάβουν τα χρέη και να τα πληρώσουν. Η άλλη επιλογή είναι η Ελλάδα να αρνηθεί να πληρώσει τα χρέη της. Δεν είναι αδύνατον κάτι τέτοιο. Υπάρχουν κράτη που το έχουν κάνει στο παρελθόν με επιτυχία. Πριν από περίπου δέκα χρόνια το έκανε η Αργεντινή. Ήταν η ‘αγαπημένη’ του ΔΝΤ. Όμως κάποια στιγμή κατέρρευσε και αρνήθηκε να πληρώσει τα χρέη της. Το ΔΝΤ και διάφοροι οικονομολόγοι απειλούσαν πως θα επερχόταν η καταστροφή αλλά στην πραγματικότητα λειτούργησε πολύ καλά. Αργότερα υπήρξε μια μεγάλη ανάπτυξη. Αυτή είναι μια πιθανότητα αλλά δεν είναι η μοναδική. Φυσικά είναι σκληρό για τις τράπεζες και τους επενδυτές γιατί θα χάσουν τα χρήματά τους αλλά πρέπει κανείς να επιλέξει. Και η τρίτη επιλογή θα ήταν η Ελλάδα να βγει από την Ευρωζώνη ώστε να έχει την ευκαιρία να κάνει τη δική της οικονομική πολιτική, να υποτιμήσει το νόμισμα και να βγει από την κρίση. Υπάρχουν μόνο αυτές οι τρεις επιλογές και καμία από αυτές δεν είναι ιδιαίτερα ελκυστική».

Βέλη στα μίντια

Ο Νόαμ Τσόμσκι θέλησε να μιλήσει και για τον ελληνικό λαό και τις κινητοποιήσεις που γίνονται αυτή την περίοδο: «Πριν από δύο περίπου εβδομάδες υπήρξε μια πολύ μεγάλη διαδήλωση, άνθρωποι που ήταν στους δρόμους και απεργούσαν. Όμως τα μίντια δεν μιλούν πολύ για αυτό. Το ενδιαφέρον τους δεν είναι μεγάλο για τις απεργίες. Η εφημερίδα Γκάρντιαν του Λονδίνου, η οποία θεωρείται μια προοδευτική εφημερίδα, είχε την επόμενη μέρα μια φωτογραφία μπροστά από το κοινοβούλιο, μπροστά από το Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Η φωτογραφία ήταν όμως έτσι τραβηγμένη ώστε να μην φαίνεται το πλήθος».

Είναι γνωστή η επικριτική στάση του Αμερικανού γλωσσολόγου και πολιτικού στοχαστή απέναντι στα μίντια, κυρίως στα αμερικανικά και στη λεγόμενη "αντικειμενικότητα", την οποία προσπαθούν να διδάξουν στις σχολές αλλά κατά τη γνώμη του δεν υπάρχει καν.

Δραματικές κλιματικές αλλαγές και οικονομικά συμφέροντα

Ο Νόαμ Τσόμσκι μίλησε στη συνέντευξη τύπου και για τις δραματικές κλιματικές αλλαγές και πως τα τεράστια οικονομικά συμφέροντα, όπως των πετρελαϊκών εταιρειών, εμποδίζουν τη λήψη μέτρων, ούτως ώστε αυτά να μη θιγούν, παραπλανώντας την κοινή γνώμη και κάνοντάς την να πιστέψει πως δεν υπάρχει άμεσο πρόβλημα. Την κοινή γνώμη εξαπατούν όμως και οι τράπεζες επιστρατεύοντας ως όπλο τα οικονομικά μαθηματικά και σπουδαίους μαθηματικούς, οι οποίοι ‘παίζουν΄ με τα στοιχεία. Στόχος η αύξηση της παραγωγικότητας, μέσα όμως από εξουθενωτικά ωράρια για τους εργαζόμενους ενώ ο πλούτος συσσωρεύεται ολοένα και σε λιγότερους..

Τα βέλη του έστρεψε ο Νόαμ Τσόμσκι και κατά του Αμερικανού προέδρου Ομπάμα, του οποίου τις δηλώσεις για λύση του Μεσανατολικού και δημιουργία παλαιστινιακού κράτους θεωρεί προπαγάνδα λέγοντας πως η αμερικανική πολιτική παραμένει στο πλευρό των Ισραηλινών και αμετακίνητη από το 1967. Αναφερόμενος στην αμερικανική οικονομία δήλωσε πως κυρίως οι εξοπλισμοί είναι αυτοί που δημιουργούν τα τεράστια ελλείμματα.

Ο λόγος του Αμερικανού διανοητή χειμαρρώδης και μεστός προσφέρει αν μη τι άλλο μια διαφορετική ανάγνωση όσων συχνά είθισται να θεωρούνται δεδομένα και αδιαφιλονίκητα.

Πηγή: www.newscode.gr

ΠΑΝ. ΜΠΟΣΝΑΚΗ "Η 'ΑΜΟΡΓΟΣ' ΤΟΥ ΓΚΑΤΣΟΥ ΚΑΙ Ο ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΟΣ ΜΟΝΤΕΡΝΙΣΜΟΣ" ΣΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΒΙΒΛΙΟΥ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ 2011

Ομιλία για τον Γκάτσο του Παν. Μποσνάκη με τίτλο "Η 'Αμοργός' του Γκάτσου και ο Μεσογειακός Μοντερνισμός" στα πλαίσια αφιερώματος για τον ποιητή που οργανώνει η πολιτισμική κοινωνιολόγος Ελένη Καρασαββίδου στο Φεστιβαλ Βιβλίου Θεσσαλονίκης.
Η εκδήλωση θα λάβει χώρα στις 17 Ιουνίου, 8 μμ στο χώρο του Φεστιβάλ και θα συνοδεύεται από μουσικό πρόγραμμα.

ΣΗΜΑΙΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΡΩΜΥΛΙΑΣ

Η ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΡΩΜΥΛΙΑΣ

ΧΑΡΤΗΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΡΩΜΥΛΙΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΚΥΡΙΩΤΕΡΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΟΛΕΙΣ

AΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤ. ΡΩΜΥΛΙΑΣ - ΚΕΙΜΕΝΟ ΟΜΙΛΙΑΣ ΠΑΝ. ΜΠΟΣΝΑΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΟΥ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ, ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΤΕΘΗΚΕ ΣΤΟΝ Ο.Η.Ε. ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

TA ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΚΗΣ ΑΓΧΙΑΛΟΥ
(30 ΙΟΥΛΙΟΥ 1906)

Του Παναγιώτη Μποσνάκη
Καθηγητή Νεοελληνικής Φιλολογίας
Παν/μίου Μισσούρι, ΗΠΑ

Η Αγχίαλος υπήρξε μία από τις αρχαιότερες ελληνικές πόλεις του Ευξείνου Πόντου κτισμένη στο βόρειο άκρο του κόλπου του Πύργου (σημερινού Μπουργκάς). Ιδρύθηκε κατά τον 5ο ή 4ο αιώνα π. Χ από την γειτονική Απολλωνία, την μετέπειτα ονομασθείσα Σωζόπολη, πόλη των Μιλησίων. Ονομάστηκε Αγχίαλος (κατά το αγχι-άλς, αλος) γιατί περιβάλλεται και από τις τρεις πλευρές της από θάλασσα. Παραδοσιακά ελληνική ναυτική και αμπελουργική πόλη με σήμα της πόλεως μίαν αρχαία τριήρη (ιωνική προφανώς). Τα δε εδάφη της μέχρι και σήμερα παράγουν ίσως τα νοστιμώτερα σταφύλια του Ευξείνου πόντου και το παραδοσιακό κρασί και την ρακί, ενός από τα καλύτερα κονιάκ στην Ευρώπη με την σημερινή εμπορική ετικέττα Πλίσκα.
Η πόλη αυτή διατηρεί τον ελληνικό της χαρακτήρα μέχρι και σήμερα (το 50% του πληθυσμού παραμένουν Ελληνες και μιλούν την ελληνική γλώσσα) παρά τις δοκιμασίες και τους διωγμούς εκ μέρους των εθνικιστικών Βουλγαρικών κύκλων που κορυφώθηκαν με τα γεγονότα του ολοκαυτώματος του 1906. Ο αρχικός πληθυσμός της αρχαίας πόλης ήταν ιωνικής προέλευσης και αργότερα κυρίως κατά την Ρωμαική εποχή έχουμε και προσμίξεις από άλλες περιοχές όπως την Βόρεια Θράκη και άλλες γειτονικές περιοχές. Στον 1ο μ. Χ αιώνα την βρίσκουμε να ανήκει στο βασίλειο των Οδρυσσών. Κυρίως τότε μεταναστεύουν τα πρώτα Θρακικά φύλλα. Το 45 μ.Χ γίνεται μέρος της Ρωμαϊκής Θράκης και γνωρίζει περίοδο οικονομικής άνθησης. Αποκτά μεγάλη περιφέρεια και γίνεται το κυριότερο λιμάνι της Θράκης.
Στα μέσα του 3ου αιώνα η πρόοδος της πόλης ανακόπτεται εξαιτίας εκτεταμένων επιδρομών από το Βορρά. Στα 270 μ.Χ την καταλαμβάνουν οι Γότθοι. Στα 294 μ.Χ. περνάει στα χέρια των Βυζαντινών. Οι μεταρρυθμίσεις του Διοκλητιανού και του Μεγάλου Κωνσταντίνου αναβιώνουν προσωρινά την αίγλη της, ενώ η εγγύτητα στην πρωτεύουσα Κωνσταντινούπολη ανέδειξε την Αγχίαλο σε σπουδαίο διαμετακομιστικό κέντρο. Τον 5ο με 6ο αιώνα, η Αγχίαλος γίνεται έδρα Αρχιεπισκοπής. Δικαιώνοντας το χαρακτηρισμό της ως «σταυροδρόμι των λαών», δέχτηκε διαδοχικά τις καταστροφικές επιθέσεις των Οστρογότθων, των Σλάβων και των Αβάρων, για να επανέλθει στο Βυζάντιο που αναλαμβάνει την επανοικοδόμησή της. Από τα τέλη του 7ου αιώνα γίνεται βόρειο σύνορο του Βυζαντίου με τους εγκατεστημένους Βουλγάρους και τόπος μεγάλων μαχών λόγω της δύσκολης στρατηγικής θέσης της. Αποκορύφωμα αυτών ήταν η βύθιση του στόλου του Κωνσταντίνου Ε΄ του Κοπρώνυμου, αποτελούμενου από 2600 πλοία που έπλεαν προς την Αγχίαλο. Στα 783 η Ειρήνη η Αθηναία αποκαθιστά την οχύρωση και τις καταστροφές της πόλης. Όμως στα 813 κατακτάται προσωρινά από τους Βουλγάρους μέχρι το 864 που επανέρχονται οι Βυζαντινοί.
Στις 20 Αυγούστου 917 έλαβε χώρα κοντά στην πόλη η μάχη της Αγχιάλου, μία από τις μεγαλύτερες στρατιωτικές επιτυχίες του Τσάρου Συμεών, ο στρατός του οποίου νίκησε τον κατά πολύ μεγαλύτερο στρατό του Λέοντος Φωκά. Η Βουλγαρία κράτησε τον έλεγχο της πόλης ως το 971, οπότε οι Βυζαντινοί την ανακατέλαβαν και τη διατήρησαν για δυο αιώνες. Μετά την εκ νέου δημιουργία του Κράτους των Βουλγάρων, η πόλη άλλαξε χέρια πολλές φορές, μέχρις ότου κατελήφθη από τους Ενετούς τον Οκτώβριο του 1366.
Η πόλη κατακτήθηκε από τους Οθωμανούς το 1453, μαζί με την Κωνσταντινούπολη. Έγινε έδρα μητρόπολης του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως και συνέχισε να αποτελεί πολιτιστικό, θρησκευτικό, οικονομικό και διοικητικό κέντρο της περιοχής ως τις αρχές του 19ου αιώνα, καθώς εκεί είχαν εγκατασταθεί αρκετές αρχοντικές οικογένειες της Πόλης μετά την Άλωση. Δύο Οικουμενικοί Πατριάρχες κατάγονταν από την Αγχίαλο: Ο Μιχαήλ Γ΄ και ο Ιερεμίας Β΄ Τρανός.
Κατά τη διάρκεια του Ρωσοτουρκικού Πολέμου του 1828-1829, η Αγχίαλος κατελήφθη από ρωσικές δυνάμεις, οι οποίες παρέμειναν εκεί για έναν χρόνο. Την εποχή εκείνη, ο πληθυσμός της πόλης αποτελούνταν από Έλληνες και λίγους Βουλγάρους, αριθμούσε περίπου 5-6.000 και είχε έξι ορθόδοξες εκκλησίες και ένα τζαμί. Το 1856 θεμελιώθηκε η Μονή του Αγίου Γεωργίου που βρίσκεται κοντά στην πόλη.
Η Αγχίαλος ελευθερώθηκε από τους Οθωμανούς στα 1878 και αποτέλεσε τμήμα της Ανατολικής Ρωμυλίας ως τη Βουλγαρική Επανένωση του 1886. Από τη χρονιά εκείνη άρχισαν να διαφαίνονται οι εθνικιστικές διαθέσεις των Βουλγάρων κατοίκων και επισκεπτών της πόλης. Στα 1897 έγιναν τα θυρανοίξια της μεγάλης εκκλησίας της Παναγίας από το Μητροπολίτη Αγχιάλου Βασίλειο Β΄. Η εκκλησία ήταν αντίγραφο του ναού της Αγίας Τριάδας στην Κωνσταντινούπολη. Είχε 30 μέτρα ύψος με κολόνες διαμέτρου άνω των 2 μέτρων. Κόστισε 16.000 χρυσά φράγκα και έγινε με δαπάνη του κληροδοτήματος Καρυάνδη και με εισφορές των Αγχιαλιτών. Οι πλούσιοι «τσορμπατζήδες» ήταν αντίθετοι με την ανέγερση της εκκλησίας. Η φτωχολογιά ήταν με το μέρος του Δεσπότη και ήθελε το μεγαλοπρεπή ναό. Η ανέγερση τόσο λαμπρής εκκλησίας εξήψε περισσότερο το Βουλγαρικό φανατισμό που υποθαλπόταν και από την εχθρότητα της Βουλγαρικής Εξαρχίας σε βάρος του Πατριαρχείου Κων/πόλεως σε μια εποχή έξαρσης του Μακεδονικού ζητήματος.
Στα 1905 με πρωτοβουλία των Βουλγαρικών Κομιτάτων, και ενώ η Βουλγαρική εισβολή στη Μακεδονία φαίνεται να βρίσκει ισχυρή αντίσταση, οργανώνονται συλλαλητήρια στις πόλεις της Βόρειας Θράκης με ελληνικό πληθυσμό. Τα επεισόδια κορυφώνονται τον Ιούνιο του 1906 στη Βάρνα κατά την έλευση του νέου μητροπολίτη Νεόφυτου που προπηλακίζεται από το πλήθος των Βουλγάρων. Στις 15 Ιουλίου γίνεται ένοπλο συλλαλητήριο στη Φιλιππούπολη με βιαιοπραγίες, καταστροφές περιουσιών και προπηλακισμούς του ελληνικού στοιχείου. Λεηλατείται η ελληνική συνοικία και καταστρέφονται εκκλησίες και σχολεία. Ακολουθούν τα ίδια στο Παζαράκη, στην Περιστερά, στη Στενήμαχο, στον Αετό, στο Καρνομπάτ, στην Ιάμπολη την Αγαθόπολη και την Σωζόπολη.

Όμως το αποκορύφωμα όλων των καταστροφών υπήρξε το Ολοκαύτωμα της Αγχιάλου. Επί μέρες η αρχαία ελληνική πόλη δέχεται την επίθεση 300 ένοπλων βουλγάρων ατάκτων που υποστηρίζονται από το γειτονικό τουρκικό τζαμί. Οι Αγχιαλίτες οχυρώνονται στο μοναστήρι του Αγ. Γεωργίου και μάχονται ηρωϊκά. Μπροστά στην αντίσταση των Αγχιαλιτών οι Βούλγαροι βάζουν σε ενέργεια ύπουλο σχέδιο για την παραδειγματική τιμωρία της πόλης.
Τα ξημερώματα της 30ης Ιουλίου 1906 και ενώ όλη τη νύχτα φυσούσε δυνατός αέρας, εκδηλώνεται πυρκαγιά (δηλ. πυρπόληση) στα ξύλινα σπίτια της ελληνικής συνοικίας. Συμπτωματικά οι αντλίες της πυροσβεστικής βρίσκονται άδειες. Πολύ γρήγορα η πυρκαγιά αποτεφρώνει το μεγαλύτερο τις περισσότερες ξύλινες κατοικίες της πόλης. Οι φλόγες έφταναν ψηλά στον ουρανό και ήταν ορατές από τα σπίτια του Πύργου και της Σωζόπολης για εκφοβισμό των υπόλοιπων Ελλήνων. Όταν ξημέρωσε, μια πόλη 2400 χρόνων ήταν ένα παχύ στρώμα τέφρας. Ο Μητροπολίτης και οι πρόκριτοι φυλακίσθηκαν και 79 Έλληνες έπεσαν μαχόμενοι υπέρ των προγονικών εστιών. Ο ελληνικός πληθυσμός της πόλης παρέμεινε στα αποκαϊδια μέχρι να μεταφερθεί σε ασφαλή ελληνική γη.
Η πλειοψηφία των Ελλήνων εγκατέλειψε την προγονική γη και εγκαταστάθηκε
στην Νέα Αγχίαλο Μαγνησίας και στην Αγχίαλο Θεσσαλονίκης ή σκόρπισε στην
Ελληνική Διασπορά, κυρίως στην Αμερική, τελώντας κάθε χρόνο τελετής μνήμης
του Ολοκαυτώματος της προγονικής πατρίδας. Σήμερα ο Δήμος Νέας Αγχιάλου είναι
αδελφοποιημένος με τον Δήμο Αγχιάλου (Βουλγαρικής Πομόριε) και η νεολαία
στο μεγαλύτερό της τμήμα μαθαίνει την ελληνική γλώσσα και τον πολιτισμό.

Η Συνοδεία του Διονύσου του Καβάφη και μία σημείωση για το ποίημα

Η Συνοδεία του Διονύσου

Ο Δάμων ο τεχνίτης (άλλον πιο ικανό
στην Πελοπόννησο δεν έχει) εις παριανό
μάρμαρο επεξεργάζεται την συνοδεία
του Διονύσου. Ο θεός με θεσπεσία
δόξαν εμπρός, με δύναμι στο βάδισμά του.
Ο Άκρατος πίσω. Στο πλάγι του Ακράτου
η Μέθη χύνει στους Σατύρους το κρασί
από αμφορέα που τον στέφουνε κισσοί.
Κοντά των ο Ηδύοινος ο μαλθακός,
τα μάτια του μισοκλειστά, υπνωτικός.
Και παρακάτω έρχοντ' οι τραγουδισταί
Μόλπος κ' Ηδυμελής, κι ο Κώμος που ποτέ
να σβύσει δεν αφίνει της πορείας την σεπτή
λαμπάδα που βαστά· και, σεμνοτάτη, η Τελετή.-
Αυτά ο Δάμων κάμνει. Και κοντά σ' αυτά
ο λογισμός του κάθε τόσο μελετά
την αμοιβή του από των Συρακουσών
τον βασιλέα, τρία τάλαντα, πολύ ποσόν.
Με τ' άλλα του τα χρήματα κι αυτά μαζύ
σαν μπουν, ως εύπορος σπουδαία πια θα ζει,
και θα μπορεί να πολιτεύεται - χαρά! -
κι αυτός μες στην βουλή, κι αυτός στην αγορά.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

ΠΡΟΦΙΛ ΤΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ

H ΠΟΛΥΤΡΟΠΟΣ ΜOYΣΑ είναι διεθνής πολιτιστικός και εκπαιδευτικός οργανισμός που δραστηριοποιείται τόσο στο εξωτερικό όσο και στην Ελλάδα. Βασικός σκοπός της είναι να πραγματοποιεί συνέδρια, ημερίδες, διαλέξεις, πολιτιστικά δρώμενα, εκπαιδευτικά σεμινάρια και διάθεση τεχνογνωσίας και συμβουλευτικών υπηρεσιών σε κυβερνήσεις, δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Για περισσότερες πληροφορίες στο polytrope.muse@gmail.com και polytrope-muse.blogspot.com.

Το Κέντρο Ποίησης για την Πρωτοπορία και την Διαπολιτιστικότητα είναι το μοναδικό στο κόσμο ερευνητικό κέντρο αφιερωμένο αποκλειστικά στην έρευνα, μελέτη και προβολή της πρωτοπορίας της ποίησης. Απαριθμεί μέλη του ποιητές και κριτικούς της πρωτοπορίας από όλο τον κόσμο και πραγματοποιεί σεμινάρια, ημερίδες, συνέδρια και φεστιβάλ για την ποίηση και συναφείς τέχνες, εκδόσεις και εκπαιδευτικά εργαστήρια.

Η Διεθνής Εταιρία Εθνικών Ευεργετών είναι διεθνής επιστημονική εταιρία με κέντρο την Αθήνα και την Ελλάδα και διεθνή εξακτίνωση προς όλες τις χώρες του κόσμου ιδρύοντας παραρτήματα σε κάθε χώρα σε συνεργασία με ιδρύματα από όλο τον κόσμο. Αντικείμενο έρευνας και δράσης είναι το έργο των Εθνικών Ευεργετών των διαφόρων χωρών, οι ιστορίες ευεργετισμού και χορηγίας παγκοσμίως και oι διακρατικές συνεργασίες μεταξύ ιδρυμάτων, συμπράξεων, ομοσπονδιών και συνομοσπονδιών του παγκοσμίου ευεργετικού κινήματος. Για πληροφορίες για όλα τα παραπάνω Παν. Μποσνάκης τηλ. 6998-379281 και e-mail poetics999@gmail.com.

«Η ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΥ ΚΑΝΟΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΓΕΝΙΑ» Συνέντευξη του Καθηγητή Νεοελληνικής Φιλολογίας και Διευθυντή του Κέντρου Ποίησης για την Πρωτοπορία και την Διαπολιτιστικότητα Παναγιώτη Μποσνάκη στην Φιλόλογο Ζωή Κατσαδήμα. (– α’ μέρος συνέντευξης)

Ε: κ. Μποσνάκη, πρόσφατα μιλήσατε στην Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών για το ποιητικό έργο του Λόρδου Βύρωνα, αφήνοντας όμως κάποιες αιχμές για κακώς κείμενα στη Νεοελληνική Λογοτεχνία, θα είχατε να προσθέσετε κάτι επ’ αυτού;
Α: Στην ομιλία μου για τον Βύρωνα αναφέρθηκα κυρίως στους σημερινούς Ευρωπαίους και στο γεγονός ότι θα έπρεπε να βοηθήσουν την σημερινή Ελλάδα, να θυμηθούν το παράδειγμα του πρωτοπόρου Βύρωνα για μία διαφορετική Ευρώπη, που αποδεικνύεται τόσο επίκαιρο σήμερα. Εκεί αναφέρθηκα και σε κάποια κακώς κείμενα, όπως λέτε, στην Νεοελληνική Λογοτεχνία.
Ε: Θέλετε να μας πείτε κάτι παραπάνω σ’ αυτό;
A: Kυττάξτε ακόμη και σήμερα δεν έχουμε μία πραγματική, μία δίκαιη και ολοκληρωμένη ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας. Ολες έχουν προβλήματα, άλλες λιγώτερα, άλλες περισσότερα. Υπάρχουν προβλήματα καθαρά επιστημονικά, μεθοδολογικά, θεωρητικά, μέχρι και σκοπιμότητες, εμμονές, προκαταλήψεις, εύνοιες και δυσμένειες προς συγκεκριμένα πρόσωπα. Σκεφτείτε ότι κάθε φορά που διδάσκω την ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας χρησιμοποιώ τουλάχιστον 20 διαφορετικές γιατί δεν μπορώ να βρώ 2-3, ας πούμε, που να με βοηθούν να διδάξω το αντικείμενο αυτό ακριβοδίκαια και με πληρότητα.
Α: Δηλαδή, όπως, για παράδειγμα …
Ε: Παραδείγματα πολλά, όσα θέλετε. Δεν έχει γραφτεί, για παράδειγμα, η συνεισφορά Κρητικών λογίων στην Επτανησιακή λογοτεχνία του 18ου και 19ου αιώνα. Ο Σολωμός οφείλει πολλά τόσο στην Κρητική ποιητική παράδοση όσο και στο γλωσσικό ιδίωμα της Μάνης. Στην Κεφαλλονιά του 18ου αιώνα έχουμε μια πνευματική κίνηση αξιόλογη στο πνεύμα του διαφωτισμού. Η λογοτεχνία της Κωνσταντινούπολης και της Σμύρνης, η Κυπριακή και τόσα άλλα δεν περιλαμβάνονται πουθενά. Ή πάλι ρεύματα ολόκληρα, όπως του αισθητισμού, των φανταιζί, της πρωτοπορίας, του γλωσσοκεντρισμού, του φανταστικού ρεαλισμού, του ποιητικού θεάτρου και άλλα δεν αναφέρονται πουθενά.
E: Υπάρχει και η λογοτεχνία της διασποράς, όπως έχετε πεί …
Α: Βέβαια. Μέσα από την έρευνα που έχω κάνει για αρκετά χρόνια στη λογοτεχνία της Ελληνικής διασποράς, έχω καταγράψει μερικές χιλιάδες Ελληνικής καταγωγής ποιητές και πεζογράφους που ζούν σε ξένες χώρες. Αρκετοί από αυτούς τυχαίνει να είναι πολύ σημαντικοί, η Ελληνική λογοτεχνία χωρίς την καταγραφή των λογοτεχνών αυτών είναι πολύ ελλειπής.
E: Τι ακριβώς συμβαίνει στην Νεοελληνική Λογοτεχνία;
A: Yπάρχει μία ολόκληρη άλλη λογοτεχνία που είτε έχει ξεχαστεί ή έχει αποσιωποιηθεί. Μπορώ να σας αναφέρω δεκάδες πολύ αξιόλογους ποιητές και συγγραφείς που ίσως δεν έχετε ακούσει ποτέ. Γι’ αυτό γράφω μία καινούργια Ιστορία Νεοελληνικής Λογοτεχνίας που θα αποκαθιστά πολλές από αυτές τις αδικίες. Εξάλλου όπως και σήμερα έτσι και σε άλλες εποχές υπήρχε πρόβλημα και με τους εκδότες, πολλά αξιόλογα βιβλία δεν τα εξέδιδαν με διάφορες προφάσεις, κυρίως από αυτό υπέφεραν όσοι ήθελαν να φέρουν πραγματικά καινούργια πράγματα. Εχω εντοπίσει τέτοια πολύ αξιόλογα έργα που έμειναν ανέκδοτα. Γενικά, στο ζήτημα αυτό κάνω αρκετή επίπονη έρευνα για δύο δεκαετίες τώρα, όμως δεν υπάρχουν ούτε αρχεία ούτε πληροφορίες.
Ε: Τι χαρακτηρίζει την Ελληνική λογοτεχνία σε σχέση με τις αντίστοιχες Ευρωπαικές;
A: Κατ’ αρχήν η Ευρωπαική λογοτεχνία δεν είναι μία ενιαία αλλά μία πολύμορφη γραμματεία. Τί κοινό έχει η Ιταλική με τη Ρωσική, για παράδειγμα; Ωστόσο υπάρχει μία άνευ προηγουμένου φοβερή δυναμική, την οποία προσλαμβάνεις κι εσύ όταν είσαι μέρος αυτής της παράδοσης. Η Ελλάδα παρόλα αυτά έχει ένα επιπλέον συγκριτικό πλεονέκτημα, συνδέεται γλωσσικά και πολιτισμικά με την αρχαία ελληνική γραμματεία, έστω και την Βυζαντινή, αν και η τελευταία μάς έκανε μάλλον κακό. Όμως εμείς έχουμε δύο σημαντικές παραδόσεις ν’ αντλήσουμε, την αρχαία και την ελληνιστική. Σοβαρά πολιτισμικά προβλήματα αναφορικά με την ταυτότητα του νεοελληνικού κράτους δεν βοήθησαν τη νεοελληνική λογοτεχνία ν’ αναπτυχθεί ελεύθερα και αυτόνομα. Στάθηκε υποτελής στην υπηρεσία μίας υποτιθέμενης εθνικής λογοτεχνίας. Ετσι μείναμε πίσω, στον 20ο αιώνα δεν έγιναν οι απαραίτητες αισθητικές και φιλοσοφικές ζυμώσεις που έγιναν σε άλλες χώρες. Το πρόβλημα το βιώνουμε διαρκώς μετά το 1930 και κυρίως μετά το 1960. Ηταν τραγική έλλειψη που δεν αναπτύχθηκε ένας σοβαρός μοντερνισμός στην Ελλάδα ανεξάρτητος και αυτόνομος παρά εθνικοποιήθηκε γρήγορα από τον Σεφέρη, το Ρίτσο και άλλους. Δεν είχαμε απόλυτη αυτονομία της τέχνης. Ολη η θεωρητική αναζήτηση και μελέτη που κάνω εδώ και 30 χρόνια απαντά σ’ αυτό το κεφαλαιώδες ζήτημα της ελευθερίας της τέχνης.
Ε: Δηλαδή, θέλετε να πείτε περισσότερα επ΄αυτού;
A: Είναι αυτονόητα. Στο Σολωμό, ας πούμε, το έχω γράψει από το 1989, μ’ ενδιαφέρει η καινοτομία στο είδος, τί κάνει με τους Ελεύθερους Πολιορκημένους, τη Γυναίκα της Ζάκυθος, ως καινοτόμος πάντα, το ίδιο και ο Καβάφης, η μοντερνιστική και πρωτοποριακή του πλευρά, μόνον εγώ και ο Poggioli έχουμε γράψει γι’ αυτό, ο Καζαντζάκης στην Οδύσσεια, στα ανέκδοτα θεατρικά, τον Οθέλλο, τη Φασγά, μίλησα για την σχέση του Καζαντζάκη με την Ρωσική πρωτοπορία, τον Σκανδιναβικό Μοντερνισμό, το παράλογο και τόσα άλλα. Ουσιαστικά ολόκληρο το φιλολογικό έργο μου συνιστά μία εκ βάθρων αναθεώρηση του γνωστού λογοτεχνικού κανόνα.
Ε: Θα ήθελα ακόμη να σας ρωτήσω και κάτι σχετικά με τις Νεοελληνικές σπουδές στο εξωτερικό και τις διαφορές που έχουν από την Ελλάδα. Πώς βλέπετε το θέμα αυτό;
A: Είναι μεγάλο ζήτημα. Σίγουρα είναι πολλές οι διαφορές. Επίσης υπάρχει μεγάλη απόσταση μεταξύ Ευρώπης και Αμερικής. Οι Ελληνες Νεοελληνιστές έχουν περισσότερα κοινά με τους Ευρωπαίους. Στην Αμερική τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Ανοίγετε ένα τεράστιο ζήτημα για μένα πάνω στο οποίο έχω να σημειώσω παρά πολλά και πρωτότυπα για το Ελληνικό κοινό, όμως ειλικρινά πιστεύω ότι αυτό αποτελεί θέμα μίας επόμενης συνέντευξης που αξίζει να γίνει.
Ε: Εχετε ιδρύσει στην Ελλάδα κάποιους φορείς. Θα μας πείτε δύο λόγια γι’ αυτούς;
A: Κατ’ αρχήν να σας πώ ότι ιδρύσαμε αυτούς τους φορείς για να λειτουργούμε ανεξάρτητα από το κράτος, τα πανεπιστήμια και γενικά τους δημόσιους φορείς στους οποίους δεν μπορείς να βασιστείς γιατί ότι χτίζεις σήμερα μπορεί αύριο να αναιρεθεί πολύ εύκολα. Ιδρύσαμε την πολιτιστική εταιρεία Πολύτροπο Μούσα που είναι οργανισμός με πολλά μέλη στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Οργανώνουμε παραρτήματα σε όλη την Ελλάδα και την Ευρώπητον καιρό αυτό. Κάνουμε μεγάλη προσπάθεια με την Πολύτροπο Μούσα. Επίσης, ιδρύσαμε το Κέντρο Ποίησης για την Πρωτοπορία και την Διαπολιτιστικότητα (Center for Avant-Garde Studies). Eίναι το μοναδικό Κέντρο Ποίησης παγκοσμίως που ασχολείται αποκλειστικά με την μελέτη της πρωτοπορίας της ποίησης. Ξεκίνησε η προσπάθεια αυτή στην Αμερική πολλά χρόνια πριν, όταν ήμουν στη Νέα Υόρκη. Βασικοί συνιδρυτές και συνεργάτες του Κέντρου ήταν οι διάσημοι ποιητές Αλλεν Γκίνσμπεργκ, Οκτάβιο Πάζ και Αρκάντι Ντραγκομοσένκο. Ιδρύσαμε επίσης την Διεθνή Εταιρεία Εθνικών Ευεργετών, κι αυτή μοναδική στο είδος της, η οποία συνδέει ιδρύματα ευεργεσίας σε διάφορες χώρες του κόσμου και μελετά το έργο των ευεργετών σε διάφορες χώρες. Σκεφτείτε ότι υπάρχουν 6,5 εκατομύρια μεγάλα ιδρύματα στον κόσμο, για να καταλάβετε την δυναμική της προσπάθειας αυτής.
Ε: Γι’ αυτά πιστεύω θα μας μιλήσετε εκτενέστερα μία άλλη φορά. Και ποιος μπορεί να γίνει μέλος σ’ αυτά;
A: Οποιοσδήποτε μπορεί να γίνει μέλος αρκεί να ενδιαφέρεται και να συμφωνεί με τις καταστατικές μας αρχές.
E: Σας ευχόμαστε καλή επιτυχία στα σχέδιά σας.
Α: Κι εγώ σας ευχαριστώ που μού δώσατε την δυνατότητα να μιλήσω για όλα αυτά.

Σημείωση: Ο Παναγιώτης Μποσνάκης είναι Καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μισσούρι των ΗΠΑ και Διευθυντής του Κέντρου Ποίησης για την Πρωτοπορία και την Διαπολιτιστικότητα.

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΣΤΗ ΡΩΜΥΛΙΑ (ΛΑΤΙΝΙΣΤΙ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ)

ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΤΗΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥΠΟΛΗΣ ΚΟΝΤΑ ΣΤΑ ΖΑΡΙΦΕΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΑ

Η ΣΛΙΒΥΚΗ

Ο ΑΗΤΟΣ

Η ΕΠΑΥΛΗ ΧΑΤΖΗΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΑΚΙ (ΠΑΝΗΓΥΡΕΙΣΤΕ, ΒΟΥΛΓ. ΠΑΖΑΡΤΖΙΚ)

Η ΟΙΚΙΑ ΤΟΥ ΕΥΕΡΓΕΤΗ ΚΑΥΤΑΤΖΟΓΛΟΥ ΣΤΗ ΦΙΛΙΠΠΟΥΠΟΛΗ ΤΟ ΟΜΟΡΦΩΤΕΡΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ.

OI EΛΛΗΝΙΚΩΤΑΤΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΤΩΝ ΙΩΝΩΝ ΣΤΑ ΠΑΡΑΛΙΑ ΤΟΥ ΕΥΞΕΙΝΟΥ ΠΟΝΤΟΥ

Η ΟΔΗΣΣΟΣ (βΑΡΝΑ)

H ΕΛΛΗΝΙΚΩΤΑΤΗ ΑΓΑΘΟΥΠΟΛΗ

Ο ΠΥΡΓΟΣ

ΣΩΖΟΠΟΛΗ

ΧΡΥΣΗ ΑΚΤΗ Η ΕΞΟΧΙΚΗ ΠΑΡΑΛΙΑ ΤΗΣ ΑΓΧΙΑΛΟΥ

ΑΓΧΙΑΛΟΣ


ΕΓΙΝΕ ΟΛΗ Η ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ ΓΑΛΑΖΙΑ...ΑΠΟ ΠΟΥ ΚΙ ΩΣ ΠΟΥ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ...ΡΩΜΥΛΙΑ ΛΕΓΕΤΑΙ ..ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ ΣΤΑ ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΝΟΜΑΣΙΑΣ ΡΩΜΥΛΙΑΣ. ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΑΛΛΕΣ 160 ΠΟΛΕΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ, ΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΑΚΙ, ΤΟ ΑΧΕΛΩΙ, Ο ΑΗΤΟΣ, ΤΟ ΣΙΛΗΒΕΝ, Η ΠΑΛΙΑ ΑΓΟΡΑ, Η ΝΕΑ ΑΓΟΡΑ, Η ΣΑΡΔΙΚΗ, Η ΦΙΛΙΠΠΟΥΠΟΛΗ, ΤΟ ΚΑΜΜΕΝΟ, Ο ΠΑΛΗΟΣ ΤΥΡΝΑΒΟΣ ΚΑΙ ΤΟΣΑ ΑΛΛΑ ΜΕΡΗ, ΟΛΑ ΕΛΛΗΝΙΚΩΤΑΤΑ, ΤΙΠΟΤΕ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΟ...ΑΠΟ ΠΟΥ ΚΙ ΩΣ ΠΟΥ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ...ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΩΤΑΤΗ ΜΑΛΙΣΤΑ.

ΑΓΧΙΑΛΟΣ

ΣΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΣ ΑΓΧΙΑΛΟΣ ΣΤΑ ΠΑΡΑΛΙΑ ΤΟΥ ΕΥΞΕΙΝΟΥ ΠΟΝΤΟΥ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ (ΒΟΥΛΓ. ΟΝΟΜΑ POMORIE ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΗΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΗΣ ΙΩΝΙΚΗΣ ΛΕΞΗΣ ΑΓΧΙΑΛΟΣ). Η ΠΟΛΙΣ ΑΥΤΗ ΠΡΩΤΟΚΑΤΟΙΚΗΘΗΚΕ ΣΤΟΝ 7ο ΑΙ. Π.Χ ΓΥΡΩ ΣΤΟ 650 ΠΧ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΙΛΗΣΙΟΥΣ, ΕΥΟΙ ΕΥΑΝ ΑΓΧΙΑΛΟΣ.

ΤΟ ΛΟΓΟΤΥΠΟ ΤΗΣ ΠΟΛΥΤΡΟΠΟΥ ΜΟΥΣΑΣ

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΛΟΓΟΤΥΠΟ ΤΗΣ ΠΟΛΥΤΡΟΠΟΥ ΜΟΥΣΑΣ. ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΕΙΑΣ ΤΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΓΡΑΨΕ ΚΑΙ Ο ΚΑΒΑΦΗΣ ΤΟ ΟΜΩΝΥΜΟ ΠΟΙΗΜΑ. ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΑΥΤΗ ΔΙΑΚΡΙΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΜΑΖΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΙΕΡΟΥΣ ΘΕΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΤΟΝ ΔΙΟΝΥΣΟ, ΤΟΝ ΟΡΦΕΑ, ΤΟΝ ΠΑΝΑ, ΤΗΝ ΑΡΤΕΜΗ, ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ, ΤΟΝ ΗΡΑΚΛΗ, ΤΗΝ ΜΟΥΣΑ, ΤΗΝ ΔΗΜΗΤΡΑ, ΤΟΝ ΚΕΝΤΑΥΡΟ ΧΕΙΡΟΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΦΟΛΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΡΙΩΝΑ. ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΥΗΜΕΝΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΑΣ. ΟΛΟΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ Η ΚΑΘΕ ΑΠΕΙΡΗ ΘΕΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΙΚΟΝΙΖΕΤΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΩΣ ΜΑΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΣΤΗ ΖΩΗ. "ΤΕΧΝΗ + ΛΟΓΟΣ = ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ".

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΑΡΑΛΙΑ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ ΕΥΞΕΙΝΟΥ ΠΟΝΤΟΥ

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΔΗΜ. ΜΠΟΣΝΑΚΗ ΜΕ ΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΒΟΛΟΥ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΑΥΡΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ

ΣΕ ΜΙΑ ΠΙΣΤΗ ΓΡΑΙΚΙΑ
ΠΟΥΣΚΙΝ (1799-1837). Απόδοση: Κ. Βάρναλης


Πιστή γραικιά μην τον θρηνείς! ΄Εχει σαν ήρωας πέσει
βόλι πικρό του χώρισε τα στήθια μεσ' τη μέση...
Μην τον θρηνείς... Τάχατε συ δεν τού 'δειξες το δρόμο
σαν κίνησε περήφανος μ' όπλο βαρύ στον ώμο
και τού 'πες με μελωδική φωνή: «Μπροστά σου νάτος
ανοίγει ο δρόμος της τιμής από θυσίες γιομάτος»;

Σ' αποχαιρέτησε σεμνά κι αμίλητα ο καλός σου
ξέροντας πως παντοτεινός θαν' ο αποχωρισμός σου...
Αλαφροχάιδεψε μ' ευχή το τρυφερό βλαστάρι
των σπλάγχνων του, που κράταγες στον κόρφο με καμάρι!...

Κι όταν στητή μαστίγωσε τον άνεμο η παντιέρα
της λευτεριάς η ολόμαυρη κι έφτασε η τίμια μέρα
καθώς ο Αριστογείτονας μυρτιάς κλαδί είχε δέσει
στην ατσαλένια σπάθα του, που κρέμασε στη μέση.
΄Ετσι κι αυτός, απόμεινε στη μάχη: Ένας γενναίος
γι' αυτό που δεν ορίζεται και δε μετριέται χρέος!...

ΣΗΜΕΙΩΣΗ
Του Δημήτρη Μποσνάκη, φιλολόγου του Μουσικού Σχολείου Βόλου

Όταν ξεκινούσα το οδοιπορικό στις ελληνικές κοινότητες των Βαλκανίων πίστευα ότι θα επισκεπτόμουν συλλόγους-σφραγίδες χωρίς έμψυχο δυναμικό, κτίρια-μνημεία του παρελθόντος χωρίς ψυχή, άγονες διαδρομές χωρίς ελπίδα να συναντήσω την ελληνική ψυχή. Μετά από ένα οδοιπορικό 6 χρόνων, με τα μουσικά σύνολα του Μουσικού Σχολείου Βόλου, σε πόλεις που άκμασε κάποτε ο ελληνισμός διαπίστωσα ότι η αντίληψη που έχουμε εμείς οι Νεοέλληνες για τον Ελληνισμό είναι ελλιπής και συχνά διαστρεβλωμένη. Σε όσες κοινότητες και συλλόγους επισκεφτήκαμε, σε όλες τις μουσικές μας εκδηλώσεις ένα θερμό κοινό εκατοντάδων ανθρώπων δημιουργούσε μια πανηγυρική και ενθουσιώδη ατμόσφαιρα που μας έδινε περισσότερο κουράγιο να συνεχίσουμε από όσο δίναμε εμείς σε εκείνους.
Στην Οδησσό συναντήσαμε θερμότατη υποδοχή από την Ελληνική Κοινότητα και τη νεολαία της, πλημμύρισαν θέατρα από κόσμο, στην Αγχίαλο, στα παράλια της Βουλγαρίας, παίξαμε σε ένα κατάμεστο θέατρο και σε ένα ενθουσιώδες κοινό, στο Βουκουρέστι βρήκαμε μια θερμή υποδοχή από την Ένωση Ελλήνων Ρουμανίας, στη Βουδαπέστη συναντήσαμε το πιο συγκινημένο ελληνικό κοινό στη συναυλία των «Ελεύθερων Πολιορκημένων». Ακόμη και στο πιο επιφυλακτικό κοινό στη Σόφια και στον Πύργο της Βουλγαρίας κερδίσαμε τις εντυπώσεις και φέραμε το κοινό κοντά σ’ αυτό που έχουν να δώσουμε οι Έλληνες: ειρήνη, φιλία, συνεργασία. Αυτό είναι το μήνυμα που φέραμε στους Έλληνες της Διασποράς και στους ξένους. Αυτό το μήνυμα θα συνεχίσουμε να φέρνουμε μέσα από την «ΠΟΛΥΤΡΟΠΟ ΜΟΥΣΑ» όπου κι αν πηγαίνουμε.

AΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ - POETRY PERFORMANCE "IN MEMORIAM OF SAINTS: ALLEN GINSBERG, JACKSON MAC LOW, JOHN CAGE"

A POETRY PERFORMANCE


IN MEMORIAM OF SAINTS
ALLEN GINSBERG, JACKSON MAC LOW, JOHN CAGE


PERFORMANCE WILL INCLUDE:

1.

ΡΥΘ ΑΙΝ ΗΜ ΩΤ ΝΕ ΑΕΜ

(Aπό την συλλογή EMIGRAPHS ποίημα γραμμένο στην αρχαία Ρουνική εξελληνισμένο και εκφωνούμενο σε μικτό ελληνορουνικό άκουσμα)

2.

fluchworte πετούμενα τα λόγια

(Aπό την συλλογή REDO A σε δύο εκδοχές, η πρώτη λογοκρατική της Δύσης και η δεύτερη σε ατονική φόρμα συνοδευμένη από μουσική του Μπάλι)

3.

SCOTOMOS

(Aπό την συλλογή EMIGRAPHS ποίημα για την γενοκτονία των Αφρικανών από τους Λευκούς Αποικιοκράτες)


4.

UN CHINA’ MEN

(Aπό την συλλογή EMIGRAPHS ποίημα για την σύχρονη μετανάστευση των Κινέζων στη Δύση)


5.

ΤΗΕ ART OF HAPPENING

(Γιά την τέχνη του Χάπενιγκ)





6.

WUDZ

(ποίημα για τον θόρυβο των media στον πόλεμο του Ιράκ
«the whole world watching…”

7.

ΠΟΛΥΔΥΣΣΕΙΑ

(μία σύχρονη ερωτική αλληγορία ενθυμούμενη την υπνοερωτομαχία του Πολυφύλου και της Πολίας)


8.

MOLLE ALGA SULLL’ ACQUA
(Τρυφερά φύκια στο νερό)

(ένα αντιπολεμικό ποίημα με συνοδεία κρουστών)

9.

ROADS NOT TAKEN

(ποίημα για μιά σύχρονη εξορία-- συμμετοχή του κοινού
)


10.

Υ’ ΕVAN

11.

NANOC RECEPTION THEORY


12.

Y’EVAN ELEMENTAL SAMPLES

(Tρία κομμάτια-εκδοχές από τη συλλογή Y’EVAN)

All works Written and Performed
by Panos Bosnakis

ΘΟΔΩΡΟΥ ΜΑΡΑΓΚΟΥ "ΜΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΑ"

ΜΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΑ, ΕΠΕΤΕΙΑΚΗ ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΗ 30 ΧΡΟΝΩΝ, 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2011 ΣΤΟΥΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥΣ


Η σημαντικότερη πολιτική σάτιρα της μεταπολίτευσης

για έθνος, θρησκεία, εκπαίδευση, οικογένεια.

ΡΙΒΙΕΡΑ Θερινός

Πέμ.-Τετ.: 21.00/ 23.00

Η ΥΠΟΘΕΣΗ

Η υπόθεση εκτυλίσσεται σε ένα χωριό της ορεινής Αρκαδίας λίγο μετά τη μεταπολίτευση. Ο Περικλής (Β. Διαμαντόπουλος), είναι ένας διευθυντής του Γυμνάσιου, συντηρητικός ως δάσκαλος και γονέας. Ζει στο χωριό μαζί με τη σύζυγό του, την υπομονετική και συμπονετική Ελπίδα (Α. Ματζουράνη), και τον έφηβο γιο του Σωκράτη (Ν. Καλογερόπουλος), ενώ έχει μεγάλα σχέδια για τον μεγάλο του γιο Δημοσθένη (Κ. Τσάκωνα), που λείπει χρόνια για σπουδές στο εξωτερικό. Ο Δημοσθένης επιστρέφει αλλά τα πράγματα δεν είναι όπως τα είχε φανταστεί ο πατέρας… Παράλληλα, η τοπική κοινωνία αναστατώνεται από τα αποκαλυπτήρια ενός μνημείου πεσόντων κατά την Κατοχή, καθώς παραλείπεται το όνομα του Χρήστου Καναβού, ενός κομμουνιστή αντιστασιακού που σκοτώθηκε στην περιοχή. Ο Περικλής έρχεται σε σύγκρουση τόσο με τη γυναίκα του Ελπίδα, όσο και με τους δυο γιους του Σωκράτη και Δημοσθένη, που υπερασπίζονται το δικαίωμα της Χρυσάνθης (Ειρήνη Καζάκου) και της οικογένειάς της να καταθέσουν στεφάνι στη μνήμη του Καναβού… Και προσπαθούν να δικαιώσουν τον πεσόντα υπό το βλέμμα της σεβάσμιας εκκλησίας, του Δημάρχου και των αστυνομικών που καραδοκούν για κάθε ανατρεπτική κίνηση και καταπνίγουν την αλήθεια για τον αριστερό αγωνιστή…



4 ΒΡΑΒΕΙΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 1981

Α’ Γυναικείου και Ανδρικού Ρόλου, Σκηνογραφίας, Γ’ Ειδικό Βραβείο

Η ΚΑΥΣΤΙΚΗ ΚΩΜΩΔΙΑ ΤΟΥ

ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΜΑΡΑΓΚΟΥ

ΕΠΕΤΕΙΑΚΗ ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΗ 30 ΧΡΟΝΩΝ

ΜΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΝΑ ΜΑΝΤΖΟΥΡΑΝΗ

ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΣ ΡΕΝΑ ΚΑΖΑΚΟΥ

ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΑΚΩΝΑΣ ΔΗΜΟΣ ΑΒΔΕΛΙΩΔΗΣ

και ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΛΑΒΡΟΥΖΟΣ

Έξι χρόνια στο δημοτικό. Έξι χρόνια στο γυμνάσιο, δώδεκα. Έξι χρόνια στο πολυτεχνείο, δεκαοχτώ. Έξι χρόνια στο εξωτερικό, εικοσιτέσσερα. Και έξι χρόνια μέχρι που να πάω σχολείο, τριάντα. Μέχρι τα τριανταέξι που είμαι, ακόμα άλλα έξι χρόνια. Πού πήγανε; Τι γίνανε έξι χρόνια;

«Η καλύτερη ταινία μου, ζωντανή και διαχρονική ακόμα,

παίζεται σε πολιτιστικές εκδηλώσεις όλα αυτά τα χρόνια.»

ΘΟΔΩΡΟΣ ΜΑΡΑΓΚΟΣ

2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2011 ΣΤΟΥΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥΣ



Η ΤΑΙΝΙΑ

«ΜΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΑ»! Με αυτή τη στερεότυπη φράση, ο αξιόλογος Έλληνας σκηνοθέτης Θόδωρος Μαραγκός, δημιουργεί μια καυστική πολιτική σάτιρα για την Ελλάδα τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης, όταν κάποια θέματα ταμπού, όπως η κυριαρχία της εκκλησίας, ο Κομμουνισμός, η εθνική αντίσταση, η στεγνή εκπαίδευση, αστυνομοκρατία, η ανεργία, η έλλειψη ελευθερίας λόγου, είχαν αρχίσει να έρχονται στο προσκήνιο ανοιχτά πλέον.

Η ταινία, όσο καυστική είναι όμως, άλλο τόσο είναι και απολαυστική ως κωμωδία. Τα παρουσιάζει όλα με πανέξυπνο και εύστοχο χιούμορ, δημιουργώντας μια κλασική ελληνική κωμωδία που ακόμα θυμόμαστε με αγάπη και που άφησε αξέχαστες ατάκες όπως: «Έξι χρόνια στο δημοτικό. Έξι χρόνια στο γυμνάσιο….», που λέει με μοναδικό τρόπο ο Κώστας Τσάκωνας. Η αλήθεια είναι πικρή και η κωμωδία αυτή είναι αιχμηρή σαν ξυράφι. Θίγει θέματα που οι Έλληνες στα τέλη της δεκαετίας του ’70 ένιωθαν ότι δεν έπρεπε να κρύβουν πλέον, να αγνοούν και να προσπερνούν. Το δύσκολο πολιτικό κλίμα της εποχής, η μετάβαση από μια πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα σε μια άλλη, όλα φαίνονται μέσα στην ταινία. Και τα προβλήματα είναι πολλά: ένα από τα σημαντικά που θίγει η ταινία είναι η ανεργία, η μη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού, η έλλειψη ευκαιριών για τους νέους, που στην ουσία δεν έχουν μέλλον στην ίδια τους την πατρίδα, κάτι το οποίο και αυτή τη στιγμή επίκαιρο όσο ποτέ! Ο σπουδασμένος γιος, Κώστας Τσάκωνας, που «έμαθε γράμματα» ακριβώς για να έχει μια καλύτερη ευκαιρία στη ζωή, καταπνίγεται από την υπανάπτυξη της Ελλάδας και καταλήγει ένας ακόμα άνεργος με πτυχίο που παίζει τάβλι!

Ταυτόχρονα, και ο άλλος γιος, ο νεότερος, συμβολίζει την επανάσταση της νέας γενιάς απέναντι στον συντηρητισμό της αυστηρής, και ακόμα κατά κύριο λόγο, αγροτικής Ελλάδας, που βασίζεται ακόμα σε παρωχημένες νοοτροπίες, όπως «Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια».

Και μέσα σε όλα αυτά, το αμιγώς πολιτικό κομμάτι. Η αρχή της συζήτησης για ταμπού ιστορικές στιγμές της χώρας, όπως οι αντιστασιακοί και ο ρόλος τους στον πόλεμο κατά των Γερμανών, ο κομμουνισμός, οι αριστεροί αγωνιστές…

Η ταινία, μέσα από ένα σοφό πλέγμα όσων συντελούν στη δημιουργία αυτού του αποπνικτικού περιβάλλοντος, που καταπνίγει την ελεύθερη έκφραση και πρωτοβουλία, δίνει το πολιτικό στίγμα της εποχής αλλά και αφηγείται μια συγκινητική ιστορία για την κρίση που μπορεί να περνά μια οικογένεια και μια κοινωνία… Και πάλι, όχι χωρίς άφθονο γέλιο! Ποιος θα ξεχάσει τον «σγουρομάλλη» πρωτότοκο γιο, τον δεύτερο γιο που θα γινόταν… «ρήτορας», την έκθεση για την παπαδοκρατία, τους Boney M, τη διαφορά ανάμεσα στις αφηγήσεις του αυστηρού πατέρα με την πραγματικότητα, το σοκ του πατέρα ότι ο γιος του, που τον σπούδασε για να συνεχίσει τις ιδέες του, ακούγεται… κομμουνιστής!

Εξαιρετικό σενάριο, από τον ίδιο τον Θόδωρο Μαραγκό, ένα εξαιρετικό καστ σπουδαίων Ελλήνων ηθοποιών, «σφιχτή» και υπαινικτική σκηνοθεσία που πανέξυπνα αντιπαραβάλλει καταστάσεις με πολύ κωμικά αποτελέσματα… Όλα αυτά συντελούν σε μια από τις σημαντικότερες κωμωδίες της μεταπολίτευσης, που προκάλεσε από την αρχή αίσθηση, γνώρισε την αγάπη του κόσμου, καθώς, όταν παιζόταν στους κινηματογράφους, συχνά ο κόσμος χειροκροτούσε όρθιος στη διάρκεια της προβολής της! Ταυτόχρονα, τιμήθηκε και με 4 βραβεία στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 1981: Α’ Ανδρικού (Β. Διαμαντόπουλος) και Α’ Γυναικείου (Α. Μαντζουράνη), Σκηνογραφίας και Γ’ Ειδικό Βραβείο του Φεστιβάλ.

30 χρόνια μετά, έχοντας όλοι μας ζήσει μια πρώτη γενιά μεταπολίτευσης και με όλα όσα γνωρίζουμε τώρα και τις συνέπειες όλων αυτών των γεγονότων, είναι απίστευτο να διαπιστώνουμε πόσο επίκαιρη είναι ακόμα αυτή η ταινία, πόσα μαθήματα μας δίνει για πράγματα που ακόμα δεν έχουν ξεπεραστεί, και πόσο ακόμα πληρώνουμε ίσως πράγματα που έχουν τις ρίζες τους σε εκείνη την εποχή. Η ερήμωση της επαρχίας, η έλλειψη μαθητών, το προβληματικό εκπαιδευτικό σύστημα, η αστυφιλία, η ανεργία των νέων επιστημόνων, τα φροντιστήρια, το ελλιπές σύστημα υγείας, η μετανάστευση, η αναζωπύρωση του εθνικισμού, η αισθητή ακόμα κυριαρχία αντιδραστικών εξουσιών, είναι όσα μας ενώνουν με αυτήν την ταινία σήμερα….

ΜΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

Κωμωδία, Ελλάδα, 1981, 96’ Έγχρωμο

Σκηνοθεσία/Σενάριο: ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΜΑΡΑΓΚΟΣ

Δ/ντής Φωτογραφίας: ΝΙΚΟΣ ΜΗΛΑΣ

Μοντάζ: ΗΛΙΑΣ ΣΓΟΥΡΟΠΟΥΛΟΣ

Ηχολήπτης: ΝΤΙΝΟΣ ΚΙΤΤΟΥ, ΗΛΙΑΣ ΙΟΝΕΣΚΟ

Σκηνογράφος: ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΦΑΣΣΕΑ, ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΤΣΑΡΟΥΧΑΣ, ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΜΑΡΑΓΚΟΥ

Ενδυματολόγος: ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΦΑΣΣΕΑ, ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΤΣΑΡΟΥΧΑΣ, ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΜΑΡΑΓΚΟΥ

Μουσική Σύνθεση: ΝΙΚΟΣ ΤΑΤΣΗΣ

Βοηθ. Σκηνοθέτη: ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΤΣΑΡΟΥΧΑΣ

Βοηθ. Δ/ντή Φωτογραφίας: ΘΑΝΑΣΗΣ ΜΠΕΡΜΠΕΡΑΚΗΣ

Μακιγιάζ: ΤΖΕΝΗ ΑΒΟΚΑΤΙΔΟΥ

Φωτογράφος-Πλατώ: ΚΩΣΤΑΣ ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΣ

Δ/ντής Παραγωγής: ΝΙΚΟΣ ΚΟΤΣΩΝΗΣ

Βοηθ. Δ/ντή Παραγωγής / Φροντιστής: ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΦΑΣΣΕΑ

Παραγωγή: ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ – ΚΑΡΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ

Παραγωγός: ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΜΑΡΑΓΚΟΣ

Συμπαραγωγή: ΜΑΡΙΑ ΣΚΟΥΡΤΗ

Ηθοποιοί: ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ, ΑΝΝΑ ΜΑΝΤΖΟΥΡΑΝΗ, ΝΙΚΟΣ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΣ, ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΑΚΩΝΑΣ, ΡΕΝΑ ΚΑΖΑΚΟΥ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΜΠΕΡΙΔΗΣ, ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟΣ ΓΚΟΤΣΗΣ, ΚΑΤΙΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ, ΘΩΜΑΣ ΠΑΛΙΟΥΡΑΣ, ΝΙΚΟΣ ΚΟΤΣΩΝΗΣ, ΒΟΥΛΑ ΠΡΕΒΕΔΩΡΟΥ, ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΙΛΙΡΗΣ, ΔΗΜΗΤΡΑ ΖΕΖΑ, ΣΤΕΛΙΟΣ ΛΙΟΝΑΚΗΣ, ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΝΤΑΦΛΟΣ, ΜΑΙΡΗ ΝΑΝΟΥ, ΕΥΣΤΑΘΙΑ ΠΡΑΣΣΑ, ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΛΑΒΡΟΥΖΟΣ, ΔΗΜΟΣ ΑΒΔΕΛΙΩΔΗΣ

ΘΟΔΩΡΟΣ ΜΑΡΑΓΚΟΣ

Ο Θόδωρος Μαραγκός, ένας από τους πιο σημαντικούς Έλληνες σκηνοθέτες, γεννήθηκε στα Φιλιατρά Μεσσηνίας. Ξεκίνησε την καλλιτεχνική του δραστηριότητα ως σκιτσογράφος, με κινούμενα σχέδια και κατόπιν πέρασε στον κινηματογράφο, όπου ασχολήθηκε με όλα τα είδη κινηματογράφου. Έχει βραβευθεί ως σκηνοθέτης, ως σεναριογράφος, ως οπερατέρ, ως animator… Οι ταινίες του, έχουν αγαπηθεί από τον κόσμο, και εκτός από τα βραβεία, έχουν κάνει ρεκόρ εισιτηρίων και συνδυάζουν την καλλιτεχνική με την εμπορική ποιότητα.

ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ

1969 Τσουφ

1971 Σσστ

1971 Οικόπεδο

1973 Λάβετε Θέσεις

1975 Αγώνας

1978 Από πού πάμε για τη χαβούζα

1980 Θανάση σφίξε κι άλλο το ζωνάρι

1981 Μάθε παιδί μου γράμματα

1984 Τι έχουν να δουν τα μάτια μου

1987 Έμμονες Ιδέες

1990 Πέρα απ’ τον ορίζοντα

1993 Δραπέτης του Φεγγαριού

1995 Η γεύση του ολόκληρου

1998 Φιλιατρά, Ιδιαίτερη Πατρίδα

2000 Κοιτάζοντας τον Υμηττό

2002 Η Οδύσσεια του Παν. Ηλιόπουλου

2004 Ο Θεός είναι αόρατος γιατί είναι μικροσκοπικός

2005 Black Μπεεε…

2007Αρκεί να φαίνονται ωραία

2010 Οι κλέφτες του χρόνου

Η ΝΕΑ ΤΑΙΝΙΑ ΤΟΥ Θ. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ "ΑΛΛΗ ΘΑΛΑΣΣΑ"

Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος ετοιμάζει την νέα του ταινία με τίτλο “Άλλη Θάλασσα” και θέμα την οικονομική κρίση


«Ετοιμάζομαι να γυρίσω έργο με θέμα την ελληνική κρίση που θα έχει τίτλο “Η άλλη θάλασσα”, δήλωσε ο σκηνοθέτης στον ιταλικό τύπο επ’ ευκαιρία της προβολής, στους ιταλικούς κινηματογράφους, του έργου του «Η σκόνη του χρόνου».
«Η κατάσταση που ζούμε είναι τρομερή. Όλα αυτά για τα οποία είχαμε παλέψει, δεν έγιναν πραγματικότητα. Η οικονομική και χρηματιστηριακή κρίση της χώρας μου με αφήνει άναυδο, δεν βλέπω διέξοδο», τόνισε ο πολυβραβευμένος σκηνοθέτης και αναρωτήθηκε: «μήπως χρεοκόπησε η Ευρώπη».
Το σενάριο όπως έχει διαμορφωθεί έως τώρα παρουσιάζει την ιστορία μιας ομάδας ηθοποιών, που θέλει να ανεβάσει την ” Όπερα της πεντάρας” του Μπρεχτ, αλλά δεν τα καταφέρνει, λόγω οικονομικών δυσκολιών. Υπάρχει, όμως και η σχέση ενός πατέρα με την κόρη του, που συμβολίζουν το πρόσωπο που δημιούργησε την κρίση και εκείνο που έχει υποστεί τις συνέπειές της.
Ο σκηνοθέτης εκτιμά ότι «η Ευρώπη ήταν ένα όνειρο που γκρεμίσθηκε πολύ γρήγορα. Δεν είμαστε μόνοι. Σε σοβαρή οικονομική δυσκολία, βρίσκονται και η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η Ισπανία και ακόμη και εσείς στην Ιταλία, δεν είστε και τόσο καλά. Ίσως, τελικά, χρεοκόπησε η Ευρώπη».

σ

ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΩΡΑΙΑ ΑΥΤΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ....